Eerste ziekenhuis ervaring in Tanzania
Door: Jamie Groot
Blijf op de hoogte en volg Jamie
25 Februari 2015 | Tanzania, Moshi
's Middags waren we vroeg klaar en gingen naar het zwembad voor een abbo, zodat we op de warme dagen lekker kunnen afkoelen. Na het zwemmen zijn we opzoek gegaan naar een eetgelegenheid, het is ten 2 ten geworden waar ik een pizza Hawaï heb gegeten (super vet!).
Zaterdags hebben we eerst lekker uitgeslapen en Juliët en ik vonden het wel tijd worden voor een ontbijtje op bed. Helaas deed Wilke niet mee en hebben we het opgegeten op bed, nadat we het eten zelf hadden klaargemaakt :). Later zijn we met z'n 3 Moshi-city ingegaan, Juul en ik wilden shoppen en Wilke ging mee te sneupen. Ook hadden we onze eerste (bijna) beroving ervaring. Er zat een man (1) aan Wilke zijn tas te friemelen, een donkere man (2) duwde de man (1) aan de kant en zei tegen ons dat we uit moesten kijken. We waren verbaasd dat de man (2) het voor ons had opgenomen, terwijl hij net zo goed mee kon doen. Hij (man 2) overwoog om de politie te bellen, maar we hebben hem bedankt en zijn verder gegaan. We liepen over het station en werden van alle kanten besprongen of we een taxi/bus nodig hadden en hoe het met ons ging, grappig om te zien. Die dag hebben we jurkjes, kleedjes, tassen en de boodschappen gescoord. We aten champignonsoep (van Knor, woehoeee) en deden een wedstrijdje wie het hardste kon boeren, helaas Wilke kon niet meedoen (hij bakte er niet zoveel van hahhaa). 's Avonds gingen we nog een potje bussen en hielden een Nutella pasta gevecht.
Zondags sliepen we weer uit, een tweede ontbijt op bed zat er niet in omdat onze 2 Zweedse huisgenoten de vorige avond waren aangekomen. Vandaag zochten we verkoeling bij het zwembad. Tijdens het bakken en braden hadden we wilde aapjes gespot, die natuurlijk even op de foto gezet moesten worden. Voor aankomende vrijdag zijn we uitgenodigd voor een kroegentocht (gezellig met andere studenten).
Maandag de 23e begonnen we onze eerste officiële stagedag. De overdracht werd aan het bed gedaan en de algemene rapportage las een van de verpleegkundigen voor. De patiënten worden vervolgens gewassen (met schort, drie paar handschoenen en een mondkapje, lekker benauwd dus!) en het bed word verschoond. De meeste patiënten liggen op de IC vanwege een verkeersongeluk, veel letsels dus. Na het wassen worden de wonden gedaan (met veel gazen en wat tape). Deze dag kwam er ook een fysiotherapeut die een aantal palpaties uitvoerde op de borst van een patiënt en ging de patiënt 'mobiliseren'. Ook kreeg ik een rondleiding van Thierry op SICU B, waar vooral patiënten met brandwonden (van top tot teen en van jong tot oud, echt heel heftig!) liggen. Rond 11 uur wordt er ontbeten op de afdeling. Het ontbijt bestaat uit kaal witbrood en 'babythee' (thee met melk en héél veel suiker). Gelukkig ontbijt ik 's ochtends wel, want ik ben de eerste twee dagen al bijna flauwgevallen vanwege de warmte, geur, honger en shockende beelden.
Op de afdeling ligt een los boek waar de patiënten instaan en hier word bijgehouden hoe en op welke manier de patiënt gewassen is. Ook was er een ander boek waarin het personeel moet opschrijven hoe laat ze aanwezig waren en welke shift ze moeten draaien. Veel van de patiënten worden gefixeerd, omdat ze bang zijn dat de patiënt de katheter of sonde eruit zal trekken (heel erg, want ze zouden ook kunnen uitleggen waarom de patiënt het nodig heeft). Vlak voor ik wegging kwam er een baby op de IC, ze moest erg huilen. De artsen waren mambo mambo (hallo hallo) aan het roepen, maar het hielp niet. Ik zat erbij en de baby hield op. Wilke en Juliët waren op mij aan het wachten in de familiekamer (uitzicht op de IC ruimte). Ik vertelde dat de bloeddruk meters uit Nederland kwamen, Wilke was heel scherp en dacht dat de baby uit Nederland kwam :'), erg grappig.
's Middags aten we bij de University en het begon enorm te spoelen (vanuit het niets). Door de regen was het daarna nog warmer dan eerst en we besloten weer naar het zwembad te gaan. We aten deze avond WEL lekkere spaghetti in vergelijking met de vorige keer!
De stage op dinsdag begon weer op dezelfde manier, eerst de overdracht, dan het wassen, daarna de wondverzorging en vervolgens de controles. De baby was er nog steeds en tijdens het plaatsen van het infuus hield ik de baby bezig. Ze vroegen of ik zelf al een kindje had omdat het baby'tje erg rustig werd van mij. Ik moest hard lachen en ik vertelde dat ik nog maar 19 ben. Later werd er een man binnen gebracht die uit de boom gevallen was, er stond zo'n 10 man om het bed en iedereen was met hem bezig (de zuurstof flessen zijn ongeveer 1,5 meter hoog). Interessant, maar wel raar om te zien.
's Middags zijn we weer Moshi-city in geweest om weer boodschappen te doen. We aten iets super lekkers, maar ik werd ziek aan het einde van de middag (ik denk door het eten). Gelukkig ben ik in goede handen bij Wilke en Juliët (en alle andere artsen/verpleegkundigen op de compound) en Juul kon al even zustertje spelen in de compound.
Vandaag ben ik thuisgebleven, omdat ik zo slap als een dweil ben en geen ontbijt naar binnen kreeg. Juul heeft mij afgemeld en ik bleef in bed tot 11 uur. 's Middags kwamen Wilke en Juliët gelukkig weer thuis, gelukkig voelde ik mij alweer veel beter. Later begon het zo hard te regenen dat onze woonkamer wel een zwembad leek (het water stroomde langs de kozijnen naar binnen...). Na het dweilen gingen we zitten voor onze blog, met deze lap tekst als resultaat.
Ik hoop morgen weer aan de slag te kunnen in het ziekenhuis!
Kwa wiki! (tot van de week)
Groetjes hier vanuit het warme en nu regenachtige Tanzania!
-
25 Februari 2015 - 15:13
Erik En Ivonne:
Je hebt nu al meer geschreven dan Danique in een heel jaar! Ik vind het super om te lezen en herkenbaar, Afrikanen hebben toch een iets andere werkwijze dan wij... Ivonne -
25 Februari 2015 - 16:07
Hinke Tinet:
Wat schrijf je leuk :) en grappig om te zien dat het zo verschillend is met hier. Beterschap! -
25 Februari 2015 - 17:13
Markie:
Hej! Wat een belevenissen! Leuk om het allemaal te lezen. Veel plezier daar en succes! Groetjes vanuit een regenachtig Friesland. X Markie -
25 Februari 2015 - 21:25
Willy:
He lieve James!
Tjonge.... Al een paar keer een prachtig reis en stage verslag.... Je hebt schrijverstalent geloof ik! Ik hoop dat je na vandaag je weer beter voelt?! Het ziekenhuis hier en het ziekenhuis daar : wat een groot verschil he? Dat zal vast heftig zijn , om dat allemaal aan te zien, te begrijpen en ermee te " handelen " ? Tjonge: en amper daar.... En al de eerste koopjes gescoord.... Echt Jamie, he? Of kom je met een extra koffer straks weer thuis, ha ha.
He, good luck in deze eerste echte werkweek daar ! Tuten van ons allemaal....
-
25 Februari 2015 - 22:04
Griet :
Hai jamie juliët en wilke. Geweldig om te lezen. Genieten en zien wat een verschillen er zijn met daaren groerenfan
-
25 Februari 2015 - 22:08
Griet Sijtsma :
Hai jullie genieten met volle teugen leuk om te lezen
Hoeveelzitten en groeten hoop snel weer wat te -
26 Februari 2015 - 13:03
Pake En Beppe:
Hi James, je had gisteren na het Skypen natuurlijk mooi even tijd voor je blog.
Leuk beschreven, als je zo doorgaat heb je aan een container nog niet genoeg.
Je kunt je geld beter los in je zak steken. We hebben ervaring hier in Spanje opgedaan.
-
26 Februari 2015 - 13:11
Pake:
Leuk James, even ingezoomed op de kaart. Het ziekenhuis ligt aan een kruising van de Police ave en de Cemetery RD. -
26 Februari 2015 - 19:14
Laura:
Weer een hardstikke leuk verhaal! Heeft dat vieze recept van Lisa je wat geholpen tegen het ziek zijn? xx -
26 Februari 2015 - 19:40
Miran:
Hi James!!!
Wat heerlijk om te lezen dat het wat beter met je gaat!
Zo te lezen al heel wat beleefd daar op de afdeling en super dat we zo van dag tot dag een beetje kunnen "meekijken". Nu lekker "weekend", morgen op kroegentocht en hopelijk volgende week weer een vervolg op je schrijven. Het lijkt zo toch alsof een een klein stukje dichterbij bent! ;-)
Dikke kus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley